jonnerik.reismee.nl

Hotel Kleyheeg aan de Bodensee

We kunnen wel zeggen dat januari in een zeer hoog tempo voorbij is gegaan. Om heel eerlijk te zijn zijn we er sinds de kerst nog niet echt in geslaagd om in een normaal (werk)ritme te komen. Niet dat we dat erg vinden, de redenen daarvoor zijn namelijk hoofdzakelijk erg leuk. In de laatste twee weekenden van januari hebben we bezoek uit Nederland gehad en dat heeft voor een heleboel gezelligheid in Möggingen gezorgd.

Op donderdag 18 januari zijn Daniëlle en Mark al vroeg in de auto gestapt om een lang weekend in het Zwarte Woud te gaan snowboarden, de avonden en nachten zouden ze dan bij ons in Möggingen doorbrengen. Ik vestig graag nog even jullie aandacht op de datum van vertrek: donderdag 18 januari, je weet wel, die dag dat Nederland bijna van de kaart af is gewaaid. Gelukkig reden Daniëlle en Mark precies voor alle ellende uit en hadden ze daardoor (net) geen last van afgesloten snelwegen door omgewaaide vrachtwagens, bomen en wat al niet meer. Gedurende de dag heb ik onze logeerkamer in gereedheid gebracht, het huis even lekker gesopt en boodschappen gedaan. De aanwezigheid van een logeerkamer is een groot voordeel van onze huidige woning in Möggingen ten opzichte van het guesthouse waar we de eerste vier maanden verbleven en waar we eigenlijk alleen een keuken, slaapkamer en badkamer hadden. Halverwege de middag arriveerden Daniëlle en Mark en reden bijna Erik van de sokken die juist van het instituut onderweg was naar huis. We hebben gezellig bijgepraat en ’s avonds hebben we lekker gegeten in een van onze favoriete lokale restaurants: Wirtschaft zum Kranz in Liggeringen.

Op vrijdag hebben Daniëlle, Mark en Erik heel de dag gesnowboard op de Feldberg, een uurtje rijden van Möggingen vandaag. Ik was al niet van plan om mee te gaan, aangezien ik geen fan ben van hoge snelheden op kleine plankjes, maar nu werd ik ook nog geremd door het opspelen van mijn hardnekkige verkoudheid/griep. Ik heb de dag daardoor op bed door moeten brengen terwijl er zo nu en dan indrukwekkende foto’s en video’s vanaf de Feldberg werden doorgestuurd. Als ik de verhalen mag geloven waren Daniëlle en Mark onder de indruk van Erik’s prestaties voor een eerste keer op een snowboard (afgezien van wat indoor ervaring), maar van Erik kreeg ik vooral een hoop gefrustreerde berichten. Ik kon me ook wel voorstellen dat al dat vallen en opstaan na een tijdje nogal vervelend begon te worden, maar ik had wel heel veel respect voor dat hij gewoon meteen meeging naar boven om van de piste mee naar beneden te gaan. Dat had ik in ieder geval nooit gedurfd. Aan het eind van de dag was de energie redelijk opgebruikt en begon de eerste spierpijn zich al te ontwikkelen. Erik had zoveel spierpijn en blauwe plekken dat hij toch echt moest besluiten om de zaterdag en de zondag niet meer mee te gaan snowboarden. Na zaterdag nog een dag op bed doorgebracht te hebben kwam ik zondag (eindelijk) weer een beetje op gang en heb ik samen met Erik het archeologisch museum in Konstanz bezocht en veel geleerd over de vroegere bewoners van deze regio. Dat was erg leuk! Daniëlle en Mark hebben nog twee dagen volop gesnowboard op de Feldberg. We hebben een paar erg gezellige avonden met zijn vieren gehad en kijken met veel plezier terug op dit weekend.

Op maandag zijn Erik en ik weer ‘gewoon’ aan de slag gegaan terwijl Mark en Daniëlle weer terug naar Nederland reden. Er lag genoeg werk op ons te wachten want een week later zouden we naar Nederland gaan, waar we allebei voor ons werk aan de bak moesten. Daar moest ook nog het één en ander voor voorbereid worden. Erik coördineerde een smientenvangst in Nederland voor collega’s van een Zweedse Universiteit en ik moest me voorbereiden op een zitting bij de Raad van State, waar ik samen met twee collega’s onze onderzoeken en effectbeoordelingen voor Windpark Fryslân zou moeten verdedigen. Genoeg te doen dus. Gelukkig werden we aan het eind van deze week weer afgeleid van alle serieuze zaken, want op vrijdag 26 januari was het de beurt aan Tim en Sharon om de reis van Nederland naar het uiterste zuiden van Duitsland te maken.

Ik had ondertussen het beddengoed weer gewassen en de logeerkamer omgebouwd zodat de twee losse bedden tegen elkaar aan konden staan. Verder heb ik weer boodschappen voor een nieuw weekend gehaald en de boel weer even gesopt, net een echt hotel! Tim en Sharon waren al vroeg uit Werkendam vertrokken en de reis verliep voorspoedig, waardoor ze rond 15:00 al in Möggingen aankwamen. Daardoor konden ze lekker even bijkomen met een bakje koffie of thee en hadden we daarna nog tijd genoeg om bij licht nog een klein rondje door Möggingen te lopen. ’s Avonds hebben we gezellig bijgepraat, werden er foto’s van Erik’s reis naar Kenia gekeken en hebben we wat spelletjes gespeeld.

Op zaterdag zijn we een wandeling in Naturschutzgebiet Mindelsee gaan maken, zodat ze zich een beeld konden vormen bij mijn verhalen over dit gebied waar ik graag wandel. Het was nogal nat, dus de waterdichtheid van de schoenen werd op de proef gesteld (die van Tim’s schoenen bleek niet best, maar dat mocht de pret niet drukken). ’s Middags hebben we nog wat meer aan onze conditie gewerkt door een bezoekje te brengen aan vestingruïne Hohentwiel. Deze ruïne staat bovenop een berg en ongeveer de helft van de beklimming moet je te voet afleggen. Erik en ik waren er al eens geweest, maar deze ruïne verveelt niet snel. Hij is zo groot dat er ook bij een tweede of derde bezoek nog genoeg te ontdekken is. Ook op vogelgebied was er dit keer nog wat leuks te vinden, er zat namelijk een Alpenheggenmus in de burcht. We hebben de dag afgesloten met een etentje bij (wederom) Witschaft zum Kranz in Liggeringen.

Aangezien de zaterdag vrij intensief was hebben we de zondag wat rustiger aan gedaan. De ochtend hebben we spelletjes gespeeld en in de middag zijn we even in Radolfzell gaan kijken, waar we in een ijscafé onszelf verwend hebben met een lekker bakje koffie (speciaal) met ijs, wafels of apfelstrüdel, mmmmm! De volgende ochtend was het voor Tim en Sharon alweer tijd om te vertrekken, maar pas nadat ze eerst Erik nog even geholpen habben met het zenderen van een eend. Het vangen van eenden verliep dat weekend niet zo soepel als gehoopt, maar gelukkig wilde er maandagochtend één meewerken, waardoor Tim en Sharon een leuk inkijkje kregen in een onderdeel van Erik’s werkzaamheden aan het instituut. Daarmee kwam er een einde aan weer een heel geslaagd weekend!

De rest van de maandag hebben Erik en ik besteed aan het voorbereiden van onze (korte) trip naar Nederland, want die dinsdag zouden ook wij de ruim zeven uur lange tocht gaan maken. Gelukkig verliep alles soepel en zaten we dinsdagavond gezellig in Haastrecht aan het diner. Ik moest op woensdag naar kantoor (in Culemborg) en op donderdag naar Den Haag (naar de Raad van State) en Erik zou op vrijdag t/m zondag smienten gaan vangen boven Amsterdam. Tussendoor hadden we ook nog privé zaken te regelen in Haastrecht en wilden we natuurlijk ook weer wat familie en vrienden bezoeken. Op maandag zouden we dan weer terug naar Duitsland rijden. Je raadt het al, het waren weer een paar drukke dagen. Helaas wilden de smienten pas op het allerlaatste moment meewerken, waardoor Erik tot zondagavond laat aan het werk is geweest en maar weinig tijd heeft gehad om met familie of vrienden door te brengen. Maar, de blijdschap om de geslaagde vangst overheerst! Al met al hebben we een paar geslaagde dagen gehad. We reden maandag enigszins moe, maar met een goed gevoel weer terug naar Möggingen.

Eenmaal weer hier in Möggingen aangekomen kregen we helaas niet veel tijd om rustig bij te komen, want het Carnaval stond voor de deur en dat wordt hier nogal groots gevierd! Maar… daarover meer in het volgende blog.

Jonne

Reacties

Reacties

Friederike

Je schrijft in een "razende" vaart waardoor je de lezer de indruk geeft, dat de weken omgevlogen zijn ! ?
Happy carnaval ?

huib

toemaar bobbeltje

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!